پۀ پښتنه ټولنه د خدائي خدمتګارۍ اغېز – نورالامين يوسفزے

متعلقه مضامين

يادونه انګارونه (افسانه) – نورالامين يوسفزے

د اشرف خان هجري تنقيدي بصيرت – نورالامين يوسفزے

د مېوند ملاله – نورالامين يوسفزے

کله چې ستر پښتون مصلح حضرت باچاخان بابا پۀ پښتنه ټولنه کښې د “خدائي خدمتګار” تحريک رده کېښوده نو پۀ دغه زمانه کښې دنيا د وړومبي نړيوال جنګ د وحشت پۀ غېږه کښې وه، د نړۍ پۀ هر ګوټ کښې د سرمايې بچو د وحشت او بربريت بازار ګرم کړے ؤ او پۀ ناوېشلي هند کښې ئې پرې هم خپلې استعماري پنجې ورښخې کړې وې.

پۀ پښتنه ټولنه هم د غلامۍ او نيم غلامۍ دغه تور څادر راخور شوے ؤ. اګر چې وخت پۀ وخت به مسلح مزاحمتونه هم کېدل خو دغه مزاحمتونو به اکثر د ګټې پۀ ځاے تاوان را وړو. پېرنګي کۀ يو خوا دافغان ملت جغرافيه دړې وړې کړه نو بلخوا ئې د دوي د ټولنيز ژوند ټوله اساسي اډاڼه هم پۀ ډېر چل هنر را پرې باسله. دې سره ئې پۀ جاګيرونواو خطابونو هم خلک ونمانځل. د دغه اوږدې غلامۍ او تقسيم در تقسيم له کبله پۀ پښتنه ټولنه کښې دا څو خامۍ او بدۍ پۀ زيات مقدار کښې رابرڅېره شوې.

1. هره خوا وحشت، دښمنۍ تربګنۍ او خانداني بدۍ.

2. د خپلې ټولنې تخليقي کردارونو لکه ترکاڼ، اهنګر، ننداف او جولا وغېره ته سپک کتل او دوي کم، کم عقل ګڼل.

3. پۀ حجرو کښې ډمې ګډول، مړزان او سپي جنګول او پۀ دغه بې مقصده اجتماعاتو کښې د يو بل سره لکه د سپو نخښتل او يو بل ډېر پۀ بې دردۍ سره وژل.

4. د علم او ټيکنالوجۍ دښمني پۀ خصوصي توګه د پېرنګي د مدرسو نه کرکه او نفرت.

5. د سائنس علم او زده کړه کفر او ګمراهي ګڼل او دې لړکښې د جاهلانو مليانو او زرخريد عالمانو خبره د کاڼي کرښه ګڼل.

6. پۀ تشدد او بدمعاشۍ فخر کول.

7. د خانانو، نوابانود لاسه د ذلت او خوارۍ ژوند تېرول. د غربت سره سره د جهالت او توهماتو پۀ جال کښې لکه بې وسه مارغۀ ټوپونه وهل.

8. غېرانساني رويې، د همدردۍ، اتفاق اووررولۍ فقدان.

کله چې باچاخان د خپلو ملګرو پۀ مرسته هم پۀ دغه دانه وانه او بې سواده ټولنه کښې د خدائي خدمتګارتحريک رده کېښوده نو سمدلاسه ئې دا څو قدمونه پۀ هنګامي بنيادونو واخستل.

1. کلي پۀ کلي او چم پۀ چم د روغې جوړې او ورورولۍ پۀ غرض د جرګو تابيا

2. دعدم تشدد، مينې محبت او زغم پرچار او عملي مظاهره.

3. د مذهب (دين) اصل څهره رامخې ته کول.

4. د ازادۍ او حريت پسندۍ پرچار او عمل جدوجهد.

5. د علم دوستۍ تبليغ او دې لړکښې پۀ عملي توګه د ازادو مدرسو ابتداء

6. د خدائي خدمتګارۍ د سېوري لاندې پۀ ټولنه کښې د انسانيت د خېرښيګړې او د خداے د بنديانو د لاس امداد لپاره عملي اقدامات.

7. بې غرضه خدمت.

8. پۀ سائنسي توګه د يو تنظيم ابتداء او قام ته پۀ لومړي ځل د سياسي، قامي او ټولنيز خدمتونو لپاره د يو منظم کار روان لارښودنه .

9. د کردار مضبوطيا،د خېر پر چار او پۀ دغه لاره کښې د هرقسم ظلم زور زياتي ته ځان نيول. او ډېر پۀ استقامت، زغم او برداشت سره د استعمارد هر ظلم او زياتي مقابله کول.

10. د غلطو رسمونو او بې مقصده نرګسيت غندنه.او پۀ حقيقي معنو کښې د قام( پښتون قام) د ملي روحيې لپاره کار کول.

11. د قام شناخت د ملي اصلاح او وجودي بقاء لپاره ساحوجدوجهد.

12. د قام غېرت، جفا کشي، مړانه او نرتوب له د قامي جدوجهد، حريت پسندۍ او د قامونو پۀ صف کښې د باعزته مقام ترلاسه کولواحساس او پوهه ورکول.

13. پۀ خپل ذاتي ژوند کښې د ذاتي انا او انا پرستۍ پۀ ځاے قامي انا، انساني بقا او ملي رويې ته فوقيت او اهميت ورکول.

14. پۀ منظم انداز کښې د جلسې، جلوس، او پرامن احتجاج طريقه کار خپلول او پۀ خپل دغه استقامت د پېرنګي غوندې دښمن وارپار خطا کول.

د دې ټولو خبرو او عملياتو پۀ پښتنه ټولنه ډېر اساسي او مثبت اثرات وشول. هم دا د خدائي خدمتګار تحريک برکت ؤ.

1. قام ازادۍ ترلاسه کړه.

2. د علم او پوهې پۀ قدر او قيمت پوهه شول

3. د تشدد او وحشت پۀ منفي اثراتو او پۀ انساني ټولنه دعدم تشدد، زغم او برداشت پۀ ايريا او تلپاتې اغېز ورسېدل.

4. د وحشت او غلامۍ پۀ دغه بدرنګ اوغېر انساني ماحول کښې ډېر مثالي او تاريخ ساز کردارونه مخې ته راغلل او د نړۍ تاريخ وليدل چې هم هغه بې سواده او بې علمه ټولنې نه داسې سپېځلي کردارونه راووتل چې نړۍ ته ئې د مينې، زغم، برداشت، انسان دوستۍ او اعلٰي انساني قدرونو سبق وښودلو. دا ځکه چې د هغوي رهبر قوميت د محبت غېږه کښې ورکړو، ولايت ته ئې د خدمت لاره وښودله او سياست نه ئې عبادت جوړ کړو او داسې د نړۍ پۀ تاريخ کښې يوه نوې تعميري، مثالي او روښان فکره بيانيه مخې ته راغله چې نن ئې هم نړۍ بل مثال او نظير نۀ شي وړاندې کولے.