د سلو لفظونو قیصه – رحمت دیوان

د سلو لفظونو قیصه – رحمت دیوان

پۀ کلي وېره خوره وه

څڼورو زلمو ټوپکې پۀ اوږه

د ظلم بازار تود کړے ؤ

اوازه وه

چې د شپې مشران هم راځي

د کلي خلق د وېرې لۀ لاسه لۀ خپلو کورونو نۀ راوتل

د چا چې د ډوډۍ لمبر ؤ

هغوي هر څۀ لۀ ماښامه ور رسولي وو

پۀ يوۀ کور کښې يو ماشوم ترهېدلے د مور غېږ کښې پروت ؤ

مور ئې ورته وئيل،

“بچيه! وېرېږه مۀ!

خداے پاک شته،

لۀ دې ظلمه به مو خلاص کړي.”

نيمه شپه، کلے خونړيو غړمباو واخست

درانۀ درانۀ بمونه راوغورځېدل

سحر ټول کلي د شکرانې لمونځ ادا کړو