د بابا کاروان او د بابړې شهيدان – رحمت شاه قرېشي

متعلقه مضامين

د باچاخان ګومل بازار، ټانک ته دورې او وېنا ګانې – رحمت شاه قرېشي

د بابړې شهيدان د نړۍ روښانه ستوري – رحمت شاه قرېشي

باران چې هلته وشي دلته کښې هوا سړه شي – رحمت شاه قرېشي

د پښتون قام تاريخ د پښتون اولس سره سم پۀ زرګونو کاله زوړتاريخ لري او لا تراوسه پورې د دې قام دا تاريخي سلسله جاري ده. زمونږ د قام تاريخ او بيا پۀ دې قام او خاورې قرباني شوو شهيدانو او غازيانو د قربانيو سلسله د هغه وخت نه تر دې وخته پورې جاري ده. د خپلې خاورې او د وطن لپاره هر وخت خپل ځان او مال قربانولو ته هر پښتون اتل، مشر، کشر او هره پښتنه خور او مور د خپلو اتلانو، خپلو پلارانو، وروڼو او ځامنو سره پۀ دې قامي خدمت کښې پۀ هر مېدان شريک دي او انشاءالله وي به خو مونږ کۀ د پښتون زوړ تاريخ او قامي خدمت ته نظر وکړو نو د هر اتل تاريخ او قامي او اولسي خدمت پۀ خپل ځاے داسې مقام لري چې تر نن ورځې پورې ئې تاريخ د سرو زرو پۀ اوبو ليکلے شي او د نړۍ پۀ هر ځاے کښې ئې خلق پۀ فخر او وياړ سره يادوي. پۀ دې قامي اتلانو او مشرانو کښې يو تاريخ او د خپلې خاورې د ازادۍ جدوجهد او تحريک د پښتنو د سرتور ملنګ بابا قامي تحريک هم د نورو اتلانو او مشرانو سره داسې روښانه تاريخ دے چې د هغه وخت اتلان او مشران او اوس د دې وخت اتلان، مشران او اولس د دوي د ازادۍ تحريک خپلو راتلونکو نسلونو ته د وخت سبق او د کاميابۍ راز بولي. باچاخان چې څنګه د نورو پښتنو اتلانو او مشرانو غوندې پۀ خپل وخت او پۀ خپله خاوره د ځوانۍ قدم کېښودو نو پۀ وطن کښې د غلامۍ تيارې خورې وې او هر طرف ته خلق د پېرنګي پۀ غلامۍ کښې قېد وو او پېرنګي پۀ ټول هندوستان کښې د کاروبار پۀ غرض پۀ هندوستان بادشاهي کوله خو باچاخان او د هغۀ ملګرو چې د پېرنګي دې چالاکۍ ته نظر وکړو نو ژمنه ئې وکړه چې انشاء الله مونږ به د پېرنګي غرور د خداے پۀ فضل ماتوو او د ټول هندوستان اولس هغه کۀ مسلمان وي او کۀ هندو او کۀ د بل مذهب وي خو د پېرنګي زور نه به ئې ازادوو او بيا به هر کس ته د انصاف پۀ نظرکتلے شي.

باچاخان او د هغۀ ملګرو د پېرنګي غوندې ظالم حکمران مقابله د عدم تشدد پۀ فلسفه وکړه او پېرنګے ئې پۀ خپل ځان کښې حېران کړو چې اخر ئې د هندوستان نه پۀ کډه پۀ سر کولو مجبور کړو. باچاخان او د هغۀ د ملګرو د هندوستان د ازادۍ تحريک پۀ ټول هندوستان او پۀ پښتونخوا سيمه کښې داسې قامي کارنامې او تاريخ جوړکړو چې تر نن ورځې پورې هر پښتون د دوي پۀ قامي خدمت او شهادت فخر او وياړ کوي. پۀ دې قامي خدمت او جدوجهد کښې د باچاخان د تحريک پۀ هر کلي، ښار او د پښتونخوا پۀ هر ځاے کښې داسې نخښې او يادګارونه دي چې مونږ پرې پۀ ټوله نړۍ کښې وياړ کولے شو. پښتون قام خپل وطن او خاورې لپاره هر چا نه او د هر مذهب منونکو نه زياتې قربانۍ ورکړې دي او لا ئې ورکوي او مونږ ټول هرکال د خپلو شهيدانو ورځې نمانځو او د باچاخان د قافلې سپايانو پۀ کورونو او حجرو کښې د تلين پروګرامونه وي او پۀ دې قامي قربانيو فخر او وياړ کوو.

د بابا پېرو کارو د خپلې خاورې د ازدۍ لپاره سختې ګاللي او د يوې قربانۍ نه ئې هم ډډه نۀ ده کړې. او دا مونږ صرف پۀ خلۀ نۀ وايو بلکې د هاتي خېلو واقعه، د سپين تنګي شهيدان، دقيصه خوانۍ واقعه، د ټکر شهيدان او داسې نورې قامي قربانۍ د مثال پۀ توګه موجودې دي. پۀ دې پېښو کښې يوه بوږنوونکې پېښه چې ورته دوېمه کربلا هم وائي د بابړې چارسدې پۀ مقام شوې وه او تاريخ کښې داسې ځلنده ده چې هر پښتون مشر او کشر پرې فخر او وياړ کوي. د بابړې شهيدانو واقعه هغه وخت جوړه شوه چې د پاکستان د ازادۍ اولنے کال پوره کېدو ته صرف دوه ورځې وې. د دې نه وړاندې د يو منتخب وزيراعلٰي ډاکټر خان صېب چې د خدائي خدمتګارو او نورو پښتنو پۀ ووټونو وزيراعلٰي جوړ شوے ؤ، د هغۀ حکومت پۀ رڼا ورځ پۀ يوه غېر ائيني طريقه ختم کړے شو او قيوم کشميرے ئې د صوبې يو غېر ائيني وزيراعلٰی کړو نو د صوبې اولس چې دا ظلم او زور وليدو نو ډېر خفه شول او بيا د پېرنګي وفادار حکومت د پښتنو مشران پۀ جېلونو کښې بند کړل. نورو خدائي خدمتګارو د خپلو مشرانو د ازادۍ لپاره يو پرامن جلوس او جلسې پروګرام جوړ کړو او تاريخ او مقام ئې وټاکلو چې د اګست د مياشتې پۀ دولسم تاريخ به د بابړې پۀ مقام چارسده کښې دغازي ګل بابا جومات کښې د ټولې صوبې خلق او خدائي خدمتګاران يو ځاے کېږي او د غېر ائيني حکومت خلاف به جلوس او جلسه کوي. څنګه چې خدائي خدمتګارو د خپل پروګرام نېټه څرګنده کړه نو دغه رنګ د پېرنګي اېجنټ قيوم کشميري هم خپل پروګرام ته دوام ورکړو او داسې د ظلم زور يو تور تاريخ ئې جوړ کړو چې تر نن ورځې پورې به د تاريخ پۀ تورو ټکو ليکل کېږي. خدائي خدمتګارو چې څنګه د امين جان خان پۀ ازادۍ کښې جلوس روان کړو نو د غازي ګل بابا جومات چت او ټوله علاقه د فوځ، اېف سي او پوليس پۀ واک کښې وه او داسې تياري ئې کړې وه لکه چې غېرملکي فوځ سره ئې جنګ وي. خدائي خدمتګارو چې څنګه پرامن جلوس روان کړو او د بابړې مقام ته راتلل نو د ازاد شوي پاکستان مسلمانانو پۀ خپلو مسلمانانو وروڼو داسې ګولۍ وچلولې چې د کربلا تاريخ ئې د اسلام پۀ تاريخ کښې دوېم ځل لپاره ژوندے کړو. د بابا مئينانو ګولۍ وزغملې، ځانونه ئې ورکړل، د شهادت مرګ ته غاړه وتل خو يو ظالم ته ئې سر تيټ نۀ کړو. نو دغه رنګې د بابړې شهيدانو تاريخ هم يو داسې غېرتي او د قاموالۍ تاريخ دے چې تر نن ورځې پورې ئې پښتون قام د خپل ځان لپاره يو مثالي قرباني بولي او د دې غېر ائيني حکومت ئې هم داسې تاريخ تور کړو چې تر نن ورځې پورې پۀ پښتون تاريخ کښې قيوم کشميرے او د هغۀ غېرائيني حکومت د يزيد او د شمر پۀ نوم يادېږي.

پۀ دغه توره ورځ چې کله خدائي خدمتګاران او نور پښتانۀ مشران او کشران د پېښې ځاے ته را غلل نو ډزې شروع شوې او دوي ووئيل چې دا به د پاکستان د ازادۍ اولني کال پۀ خوشحالۍ کښې وي خو خدائي خدمتګاران لکه د مرغانو پۀ زمکه پرېوتل او څوک شهيدان کېدل او څوک پۀ خپلو وينو لمبېدل. پۀ دې کښې د خدائي خدمتګارانو مشر سالار امين جان خان خپلو کسانو ته ووئيل چې همت شروع کړئ او پۀ مېدان کښې خپل شهيدان او زخميان وچتوئ او د پښتونولۍ او غېرت نه کار واخلئ. د هغه وخت خدائي خدمتګارو چې څوک پۀ دې قامي کربلا کښې موجود وو، د وېنا ترمخه تقريباً 700 خدائي خدمتګاران شهيدان او تقريباً 800 پورې زخميان شوي وو. داسې پۀ زرګونو خلق بې درکه شول او ډېر کسان د پېرنګي سوچ حکومت سيند ته وغورځول او ډېر ئې پۀ خپلو لارو کښې يوړل او هسپتالونو کښې ئې کرفيو کړه چې يو ډاکټر به د دوي علاج نۀ کوي او د ظلم د پاسه ظلم ؤ چې کوم خلق شهيدان او زخميان شوي وو د هغوي نه ئې بيا جرمانې اخستې چې پۀ دوي د حکومت خرچه شوې ده او چې چا سره نغدې پېسې نۀ وي نو د هغوي جائيداد او کورونه به ضبط کېږي او حکومت به د هغوي هر څۀ نېلام کوي او چې د چا پۀ کور کښې به زخمي او يا شهيد ښکاره شو نو بيا به دوېم قيامت ؤ. د خدائي خدمتګاروتحريک کښې د پښتنو خوېندې او مېندې برابرې شريکې وې او د شهيدانو او زخميانو خدمت به ئې داسې کولو لکه ټولې خوېندې او مېندې چې د يو کور او يو پلار اولاد وي خو د قيوم کشميري د مفادو جنګ نۀ ختمېدو او د ګولو باران نور هم زياتېدو نو خوېندو او مېندو د خپلو کورونو نه قران شريفونه پۀ سر راوړل او خلقو ته ئې ووئيل چې خداے لپاره جنګ بند کړئ. خو د قيوم کشميري سترګې سرې وې او صرف خپل حکومت ورته ښکارېدو او د غريبو پښتنو پۀ اولادۀ ئې هېڅ پرواه نۀ وه.

دا واقعه پۀ هغه ورځ وشوه چې د پاکستان ازادي به دوه ورځې پس لمانځلې کېږي. يو خوا ازادي وه، خوشالي وه او بل خوا د پښتنو کربلا وه، وير وۀ، ژړا وه او فرياد ؤ. د خدائي خدمتګارو مخلص حکومت او د قام خدمت قيوم خان او د هغۀ لارښودانو لپاره ډېر لوے تکليف جوړ ؤ نو دوي غوښتل چې دا د باچاخان خدائي خدمتګارتحريک کامياب نۀ شي او پۀ ارام حکومت ونۀ کړي. قيوم کشميري پۀ صوبائي اسمبلۍ کښې د خدائي خدمتګارو ممبرانو ته ووئيل چې زما خو دا کوشش ؤ چې د خدائي خدمتګار تحريک يوکس پاتې نۀ شي نو قيوم کشميري ته هغه خدائي خدمتګارو چې پۀ هغه وخت پۀ صوبائي اسمبلۍ کښې د اسمبلۍ غړي ووئيل چې انشاء الله د خدائي خدمتګارو تحريک او نوم به همېشه همېشه ژوندے وي ځکه چې مونږ د الله پۀ فضل وکرم سره ژوند کوو او د هغۀ مخلوق خدمت کوو نو انشاء الله زمونږ تحريک او زمونږ ژوند به کامياب وي او زمونږ به دا دنيا او هغه دنيا هم د خوشحالۍ وي کۀ خېر وي او ستا ملګري او د موجوده مفادپرستو ملګرو به دا دنيا خرابه وي او پۀ هغه دنيا کښې به لوے خداے درنه د دې ظلم پوښتنه کوي او تاسو به د خپل ظلم حساب ورکوئ.

نوټ: د پښتون قام د شهيدانو پۀ نوم زما يو څو شعرونه!!!

څۀ پۀ لرکښې شهيدان شول څه پۀ بر کښې شهيدان شول

څۀ پۀ سمه کښې ژوبل شول څه پۀ غرکښې شهيدان شول

يو سرتورملنګ ؤ دلته محبت ئې فلسفه وه

د هغۀ بلها ملګري هشنغر کښې شهيدان شول