شهيد بشيراحمد بلور او عوامي نېشنل پارټي – ارباب الطاف قادر

متعلقه مضامين

“د ديدار شوق او عامر” – سکندر خان سکندر

د هجري کلېنډر د مياشتو پۀ نومونو کښې پټ رازونه – فضل مومند

غني خان، يوه کتنه – مولانا محمد يوسف بونېرے، کوالالمپور

زۀ چې پۀ ١٩٧٧ز کښې عام انتخابات را ياد کړم کوم کښې چې زما ترۀ ارباب سېف الرحمان خان د پېښور دوېمې حلقې نه د قامي اسمبلۍ الېکشن ته د نېشنل عوامي پارټۍ (نېپ) پۀ ټکټ ولاړ ؤ چې انتخابي نخښه ئې يوه وه. دې الېکشن سره سم ما ته بلور هاوس را يادېږي چې حاجي غلام احمدبلور او بشيرخان پکښې اوسېدل. دا انتخابي حلقه کۀ يو طرفته د مېچنۍ غرونو ته رسېدلې وه نو بل طرفته اېل ار اېچ هسپتال هم د دې حلقې حصه وه. زۀ دغه وخت د لسم جماعت طالب علم وم. بلور هاوس هم د دې حلقې حصه وه.

د الېکشن نه کال پس پۀ ١٩٧٨ز کښې مې پۀ اسلاميه کالج کښې داخلې سره زما پۀ پښتون سټوډنټس فېډريشن کښې سرګرمۍ شروع شوې. د PSF د پارټۍ سره د رابطې واحد ځاے بلورهاوس ؤ. د PSF مشران او ورکران به ټول بلور هاوس ته تلل او د پارټۍ د سرګرميو نه به ئې ځان خبرولو او مشرانو سره به هم بلور هاوس کښې ملاوېدل. د PSF او پارټۍ ترمېنځه د رابطې ذريعه بشيرخان ؤ. زما ډېر ښۀ يادېږي چې کله به کۀ د PSF د فعاليت غونډه وه کۀ د احتجاج غونډه به وه خو چې کله به مو پارټۍ سره د طلباء اېډوائزرې مېرمن نسيم ولي خان رابطه وکړه نو د PSF ټول کار به بشير خان ته حواله شو. بشيرخان به پي اېس اېف سره پۀ هره سخته کښې مالي او جاني ملګرتيا کوله. د پى اېس اېف ملګرو ته د بشيرخان د ملاوېدو ځايونه او وختونه معلوم وو. زۀ پۀ دعوېٰ سره وئيلے شم کۀ PSF سره د بشيرخان کمک نۀ وے نو PSF ته خپل پروګرامونه کول نۀ صرف ګران بلکې ناممکن وو.

زۀ چې کله د PSF مرکزي سينئيرنائب صدر منتخب شوم او پۀ ١٩٨٦ز کښې ميا افتخارحسېن مرکزي صدر شو نو زمونږ چې د پارټۍ سره کۀ هغه د پي اېس اېف د مسئلو پۀ باره کښې د مېرمن نسيم ولي خان پۀ ذريعه رابطه شوې وه نو هغه د PSF خبره بشيرخان ته حواله شوې وه. بشيرخان هغه تن ؤ چې د پي اېس اېف مسئلو لپاره د مالي او جاني مرستې نه علاوه د انتظاميې سره هغه د غر پۀ رنګ سخت ولاړ ؤ. کۀ زۀ دا ووايم چې د پارټۍ د صوبائي صدرې پۀ حېث د مېرمن نسيم ولي خان چا سره زياتې رابطې وې نو هغه بشيرخان ؤ ځکه چې پۀ ١٩٨٨ز الېکشن کښې بشيرخان پاتې شوے ؤ نو مېرمن نسيم ولي خان به اکثر بشيرخان ته وئيل چې کۀ تۀ را سره پۀ اسمبلۍ کښې وے نو ما ته به ډېره اسانه وه. بشيرخان چې ولي باغ ته څومره نزدې پاتې شوے دے نو هغه د ليدو پورې تعلق لري. کله چې افضل خان لالا د پارټۍ نه لاړو او بشيرخان د پارټۍ قائم مقام صدر شو نو پۀ پارټۍ باندې ډېر سخت وخت ؤ. خو ولې بشيرخان پۀ ټوله پښتونخوا کښې بلکې د افغانستان دوره باندې هم د پارټۍ د صوبې د صدر پۀ حېث لاړو. او پارټي ئې هغه سختو حالاتو نه راوويستله.

بشيرخان د مشرانو پۀ وېنا ورځپاڼه “شهباز” پۀ خپل سر واخستو او لوې ستړې ئې وکړې او اخبار شروع شو. دا د بشيرخان پۀ برخه د ستائنې ډېر لوے کار دے چې نن يو ځل بيا دغه تاريخي اخبار د پښتنو د وسائل، حقونو او بچو خبره ښۀ پۀ جار کوي. د شهباز اخبار دفتر کوم چې بشيرخان د حکومت نه اخستے ؤ نن هم د پارټۍ د پېښور ضلعي او سټي تنظيم پۀ استعمال کښې دے.

د بشيرخان پۀ پارلېماني هلو ځلو چې نظر واچوو نو هغه د اخباراتو سرخي را يادېږي چې دهماکه وشوه نو وړومبے کس چې هغه ځاے ته ورسېدو نو هغه بشيرخان ؤ . د اخبار هغه سرخي هم زما ياده ده چې پۀ پېښور ښار بټېربازو کښې دهماکه شوې وه چې بشيرخان لاړو، زنانه سوزېدلې پرتې وې نو بشيرخان د دوکانونو نه د کپړو تانونه را غونډ کړل او زنانه ئې پټې کړې او پۀ اسمبلۍ کښې د هغۀ تقرير چې راياد کړم چې مونږ به طالبانو ته خپلې سينې نيسو. د هغوي ګولۍ به ختمې شي خو زمونږ سينې به ختمې نۀ شي.

د بشيرخان د پښتو او غېرت کومه کومه خبره به يادوم. چې کله شهيد بې نظير بهټو د ضياء مارشل لاء پۀ وخت کښې ملک ته واپس راغله نو پېښور ته پۀ دوره راتلله . دعوامي نېشنل پارټۍ مشرانو سره د هغه وخت د پيپلز پارټۍ د صوبې صدر افتاب شېرپاؤ رابطه وکړه چې بې نظيربهټو پۀ خپله دوره کښې خان عبدالولي خان سره ملاوېدل غواړي او وې وئيل چې د ملاقات بندوبست پېښور کښې وکړئ خو ولې بشيرخان اوعبدالخالق خان ورته صفا ووئيل چې ملاقات به پۀ ولي باغ کښې وي. خوچې خان عبدالولي خان ته د دې خبرې پته ولګېده نو دغه لوے سياستدان، قامي مشر او بې بدله انسان ووئيل چې پۀ کوم ځاے هغوي خوشحاله وي هلته به ملاقات وکړو. ملاقات بلور هاوس کښې وشو. عبدالخالق خان خو ورله هډو را نغلو. ولې بشيرخان د خپل کور پۀ وجه ملاقات کښې شامل شو. پۀ دغه ملاقات کښې د PSF د طرفه زۀ او ميا افتخارحسېن هم وو. د بشيرخان چې ولي باغ سره کوم عقيدت ؤ هغه د دې نه معلومېدو چې هغه به کله خان عبدالولي خان سره ملاوېدو نو رهبر تحريک ته به ئې سرټيټ کړو او پښو له به ئې ورله لاس يوړو. زۀ پۀ دعويٰ سره وايم چې د ولي باغ او بشيرخان ترمېنځه د اعتماد کومه رشته وه هغه ما د بل چا نۀ ده ليدلې. کله چې زۀ د پښتون اېس اېف مرکزي ارګنائزر شوم نو مېرمن نسيم ولي خان د طلباء ايډوائزره وه. خو چې کله به بي بي سره رابطه و نۀ شوه نو زمونږ غمخوار به بشيرخان ؤ. بي بي سره به ئې هم رابطه وکړه او مسئله به ئې هم راله حل کړه.

بشيرخان به چې د PSF او د پارټۍ ورکر له کوم عزت او احترام ورکولو د هغې مثالونه ډېر کم دي. د بشيرخان مرګ چې را ياد کړم نو ډېر افسوس را شي چې د بشيرخان مرګ پۀ پارټۍ باندې ډېر لوے قرض پرېښودو او چې د هغۀ د زوي هارون خان مرګ را ياد کړم او کۀ د عثمان بلور مرګ راياد کړم نو دا زړۀ مې خفه شي چې دا دومره درد دې کور بلکې ټول خاندان نېشنل پارټۍ او پښتون قام لۀ څومره زور ورکړو. نو پۀ هغه ګناه نۀ پوهېږم چې دا ولې؟ کۀ زۀ د بلور خاندان د پښتون قامي تحريک سره پۀ ملګرتيا ليکل کوم دا د هغوي پۀ وفادارۍ خبره کوم. پۀ هره واقعه ځانله کتاب ليکلے کېږي. کۀ د حېدر اباد ټرېبونل را ياد کړم چې حاجي غلام احمد بلور پکښې ؤ. کۀ د حاجي صاحب د زوي بشيربلور مرګ را ياد کړم، دا داسې واقعات دي چې د مضبوط اعصابو انسان ژړوي. خو ولې زۀ به دومره ووايم چې کۀ د بلور خاندان د قربانو ذکر ونۀ شي نو دا به ظلم وي او بيا بايد مونږ خپل نوے کهول د دې کورنۍ د خپلې پارټۍ لپاره د قربانيو څخه هم خبر کړو.

رهبر تحريک خان عبدالولي خان به يوه خبره کوله چې مونږ پۀ خپلو شهيدانو فخر کوو. مونږ چې د هغوي قبر له ځو هغې سره زمونږ حوصلې نورې هم زېاتېږي لکه څرنګه چې زمونږ د اے اېن پي د پښتونخوا صدر اېمل ولي خان پۀ پشين کښې پۀ جلسه کښې ووئيل چې مونږ به هغه خلقو ته پۀ سياسي مېدان کښې شکست ورکوو کوم چې د جنګ او د جدل پۀ لاره روان دي. د پښتو يو شعر دے:

دا باد د زمانې چې مونږه چېړي، هسې نۀ ده

دا ګوري چې پۀ مړو ايرو کښې سرۀ بڅري شته؟

زۀ چې نن سبا د اے اېن پي د صوبائي ترجمانې ثمرهارون بلور کوم چې د بشيرخان اينګور ده، د هغې هلو ځلو ته ګورم نو دا پۀ دعويٰ سره وئيلے شم چې دا د هغه خلقو پۀ مخ باندې څپېړه ده چې د بشيرخان نوم د ختمولو منصوبې ئې جوړولې.

بشير بلور شهيد د يو داسې سوچ، نظريې مفکورې خاوند ؤ د کومې بنياد چې ستر خدائي خدمتګار فخر افغان باچا خان ايښے ؤ . ځکه نو هغه پۀ لمبه لمبه حالاتو کښې لکه د غر ولاړ ؤ . هر وخت چاودنې وې، هر ځاے بريدونه وو، هر ځاے بدامني وه خو بشير بلور د خپل قام سره کلک ولاړ ؤ. لۀ بده مرغه عوامي نېشنل ګوند ته پۀ يو داسې وخت کښې د صوبې اختيار پۀ لاس ورغلے ؤ چې ټوله سيمه د ترهګرۍ، بدامنۍ او بدبختۍ پۀ بدرنګو لاسونو کښې ښکېل وه . داسې ورځ به ډېره کمه وه چې پۀ پښتنه خاوره به چرته د بارودو لوګي نۀ وو. يو خوا دا بدرنګ حالات او بلخوا د لوے بابا د عدم تشدد لاروے بشير بلور! هغه کله داسې کښېناستے شو، هغه خو د قام د ژغورنې لپاره د لوے بابا پۀ لار روان ؤ ځکه نو د چاودنې سره سم به هم هغه ځاے ته رسېدلے ؤ او د پښتنو ډاډ ته به ولاړ ؤ. ښۀ ورته پته وه چې ژوند ته ئې ګواښونه کېږي، دړکې ورکړے کېږي خو هغه خو د عدم تشدد پۀ لار روان ؤ، د باچاخان سپاهي ؤ، هغه چا وېرولے شو. هغۀ خو د امن خوب ليدو، هغۀ خو بدرنګي ختمول غوښتل. کۀ يو خوا ئې ترهګرو ته سينه ډهال کړې وه نو بلخوا ئې خپلې کورودانې ته دا هم وئيلي وو چې کۀ ګولۍ خورم نو پۀ سينه به خورم ګينې بيا مې مخ مۀ ګوره. داسې باتوري او جرات صرف پۀ هغه خلکو کښې وي څوک چې پۀ خپل قام او خاوره مئين وي ځکه نو د شهيد بشير بلور غږ نن اتۀ کاله پس لا هم قوي شوے دے.