Pakhtoon | The Magazine Publishing Since 1928
متعلقه مضامين
تړتړۍ ژبه د خیسور د حیات خان
ژاړي بې وسي خپله پۀ خپله تړتړۍ ژبه حیات خان د خیسور ــــ جاري کړے حکم سالار د سپاه ـــ ‘وتړئ پۀ زندانونو کښې سړي د دې کلي!!! بې ستره کړئ درشلې د دې کورونو!!! کښېنوئ وېره سترګو کښې د ماشومانو د دې وطن!!!
جاري کړے حکم سالار د سپاه ــــ تالا کړئ دوکانونه، مارکیټونه، مېلې او بازارونه!!! وراتۀ کړئ ګلونه او سکارۀ کړئ اونې د دې بڼونو!!! ړنګ کړئ کورونه، کوڅې او ونړوئ دا ښار!!!
تړتړۍ ژبه د خیسور د حیات خان ـــــ نۀ لري خپلې نندارې له سترګې دومره هم، لکه چې دي څومره سترګې شعرونو ته د فرمان کسکر ــــ تړتړۍ ژبه د خیسور د حیات خان، چې ګویا پرې دي څړیکې د محکوم ښار؛ او شعر د فرمان کسکر چې اوروي داخل خپل پۀ ‘نو خو نو’ کښې ــــ دا تنزېدلې نوحې او دا نیازبینې مینې زده کوي چل او جرأت د اظهار!!!
منظرونه دي عجب ـــ نندارې دي ناویاتې!!! ملنډې شي محبتونه زمونږ شي پۀ ژبه د فرمان کسکر او بې څوکه شي احتجاجونه زمونږ پۀ تړتړۍ ژبه د حیات خان د خیسور ــــ
‘هلته هم زۀ مرم، دلته هم زۀ مرم’،
‘بهوک تهذیب کے سانچون مین نهین ډهل سکتی’،
‘اے جنونه د شرابو! اے بابا د لېونو!’
‘نور درته هېڅ د غېرتونو د زوال نۀ وایم’
ګران وي اوسېدل ‘مهذب’ پۀ تهذیبونو سقوط شوو او ښارونو محاصره شوو کښې ـــ
مات کړو نوراني بي بي ستر د سپینو څڼو خپلو!!! وکړو احتجاج هغې پۀ مات شوي ستر د درشل د کور خپل!!! کومو ‘سنګینو’ چې مات کړي سترونه دغه، نۀ پرېږدي سنګیونه د هغوي میا افتخار حسېن، چې ورشي کېمپ د بکاخېل ته ـ محاصره شوي ښارونه، اظهارونه او بې ویاړه کړے شوي دارونه!!!
جاري کړے حکم سالار د سپاه ـــ ‘تور کړئ سپین روبي د دې وطن’، ‘مسلط’ کړئ رد شوي د اولس پۀ اولس ـــ کښېنوئ خپسه د وېرې پۀ زړونو کښې د دې اولس ـــــــ نېغ نېغ کړئ ټوپکونه پۀ سکولونو، لارو او پۀ ‘اسلامیه’ کالجونو یونیورسټیو د دې ښار کښې ـــ شکمنې کړئ مرکې د دوي، بې باوره کړئ جرګې د دوي، نا قابلِ قبول وګرځوئ فېصلې د دوي ـــ کړئ ټول ملک نوے ‘ون یونټ’ ــــ وزورئ ورمېږونه د دوي پۀ قرضونو پورونو د دنیا ـــ ګاڼه کړئ دوي ـ
جاري کړے حکم سالار د سپاه ـــ تکرار دې شي! تکرار دې شي هغه داوونه، پېچونه، چلونه، چالونه او لړغړیتې چې پرې وینې وینې شوے ؤ شمال د دې وطن ـــ وتروړل دې شي وږمې دې خاورې نه او ونوستل دې شي وږمونه د وینې پۀ جنوب کښې هم د دې وطن، لکه چې وو پۀ شمال د دې وطن کښې ـــ ‘بوري’ دې سره شي پۀ وینو لکه پاړا چنار!!! رادې کښل شي نوکونه پۀ مخ د اشنغر!!! لوخړه دې وي پېښور!!! تیکه تیکه دې پروت وي کابل!!! تړلے دې پروت وي ‘طورخم’ او ‘چمن’!!! وئیلي دي سالار د سپاه، ‘نمستکار کرتارپور’!!!
جاري کړے حکم سالار د سپاه ـــ پۀ امان دې وي لۀ توده باده تودې خبرې اسلام اباد ته ‘انتخابي شاپنګ بېګ’ کښې راوړي “حُکم دانان”ـــ او ګائیږي دې، غږېږي دې، څربېږي دې، ګواښېږي دې ‘”حُکم رانان” د پېنډۍ’؛ بېنډ پۀ بېنډ، چېنل پۀ چېنل، داخله پۀ خارجه، خارجه پۀ داخله!!!
پۀ روي د خداے! مۀ اورئ قیصه چې کوي ئې پۀ تړتړۍ ژبه حیات خان د خیسور؛ واورئ معنې د قیصې د هغۀ ـــ مۀ شمارئ سېلابونه د نظم د فرمان کسکر؛ وګورئ جرأت د وېنا د هغۀ ـ مۀ شمېرئ کرښې راکښلې چې دي نوراني بي بي پۀ کاغذ سپین؛ وګورئ سوخت ته پۀ سترګو د هغې کښې، وګورئ کونجونه ته پۀ تندي د هغې ـــ مۀ کوئ کنځلې پلار ته د نقیب الله مسید ـــ مۀ لېلاموئ مقدسې وینې د نقیب الله مسید پۀ هاغه ایوانونو چې ګڼئ ئې ‘پلیت’ تاسو ـــ
ورکړئ لاسونه یو تر بل پۀ ځاے د ورکولو د پېغورونو، پۀ ځاے د نیولو ګوتې یو بل ته ـــ لا به یو کېږو، ګنې ورکېږو!!!
یو کېږو به پۀ یو کېدلو سره ـــ ګنې ورک به شو پۀ ورکېدلو سره!!!