Pakhtoon | The Magazine Publishing Since 1928
ایماندارو!
تش لاس مۀ تېرېږئ!
یه هلکه! جو هغه چې مونږ واړۀ وو او پۀ جومات کښې به پۀ یو خوووږ غږ نعت شروع ؤ،
“ګلونه راوړه د ګلزاره
هاشمي ګل ګل ګل
د مدینې نبي سرداره!
هاشمي ګل ګل ګل”
او بیا به ئې خانه جو نعت پۀ نیمه کښې پرېښود او وې به ئې،
“دا وخت جو علي سېد ماشوم پینځۀ روپۍ امداد وکړو، خدایه! جو علي سېد خپل مور پلار ته صالحه نېک عمله قران خوانه لوےکړې او جو دا پینځۀ روپۍ ئې هغه ځاے کښې پۀ کار راولې جو کوم ځاے چې ئې اړخ لګي.”
او دې پسې به پیته جو بدله شوه،
“یو ګزار بل غواړي
رانړېدلې امریکه ده”
او یه هلکه! هغه کټ خو خانه جو اوس هم کلي کښې د سړک پۀ غاړه پروت وي او یو کاکا ورسره سپینه جهنډه پۀ لاس غږ کوي،
“تش لاس مۀ تېرېږئ ایماندارو!
ایماندارو د خداے کور جوړېږي! جو تش لاس مۀ تېرېږئ!”
او جو سود خورارۀ هم پکښې پۀ دې نیت لسګون ورچال کړي چې ایماندارو کښې به ایسته جو قلارې یاد شم!!!
هغه ورځ مې د تبدیلي سرکار د یو سیګریټانو جوړولو واله وزیر پۀ ټویټر ولیدو جو د انګرېزۍ د “ډان” ورځپاڼې د دیارلسم اګست 1947 د اخبار یوه ټوټه ئې ورکړې وه جو د پاکستانیانو باباے قوم جناح صاحب پکښې جو “سمندر پار پاکستانیانو” ته د چندې د پاره خواست کړے ؤ. جو د قومِ یوتهـ د باباے قوم نوي ورژن چې کله وزیر اعظم کېدو سره اعلان وکړو چې،
“هغه ما د قرضو نۀ اخستو لاپه کړې وه، جو هغه توتقل!!!
او هغه ما چې کومه د بهر پرتو پېسو راوړو بګتۍ ویشتې وې، جو هغه هم توتقل!!!
ملک چلولو د پاره د ټکې کاسیرې درک نۀ لګي، چندې راوړئ چې ملک درله وچلوم خانه جو!”
بس بیا نو جو د سیګریټانو واله دغه ټویټ وکړو او جو پۀ سبا ئې بخښنه وغوښته. بخښنه غوښتل جو دومره لویه خبره نۀ ده، غلطۍ باندې جو بخښنه غوښتل غټ زړۀ غواړي ـــــ مګر دا خو بائي ډیفالټ جو د “یو ټرن ازم” واله دي جو پۀ دوي دومره اثر نۀ کوي.
هلکه جو تا ته به هغه “قرض اتارو او دا ملک سم ډېر سنوارو” واله هغه نعره هم یاده وي کنه!!! خو هغه خو جو د پټواریانو قیصه وه نو جو د پټواریانو قیصه کښې به چخچي نۀ وهو!!! نېغ کار به تبدیلي سرکار سره جو ایسته ساتو!!!
خانه جو زۀ پۀ تا لرې لرې چورله بابا چورله ولې وکړم؟ کۀ هېرېږي دې نۀ نو هغه “تعمیرِ سکول” پروګرام خو به دې جو ایسته یاد وي!!! هغه چې عمران نیازي به جو وئیل چې د خېبر پښتونخوا حکومت به د دهشتګردۍ د لاسه وران شوي سکولونه بیا ودانوي.
جو بیا څۀ وو؟ جو خانه حکومت ایسته درې نیم کروړه روپۍ پۀ اشتهاراتو ور وتپلې او جو ټوله چنده دوه کروړه څلوېښت لکهه روپۍ وشوه. پۀ بله ورځ پسې خانه جو نۀ هغه ‘تعمیرِ سکول’ واله پروګرام ؤ او نۀ ئې جو بیا ایسته هغه وېب سائټ ؤ چې څوک پرې سرکاري اعداد و شمار وګوري.
د دیانت حال خو دا دے چې نورو سیاسي پارتیو کښې ئې جو پۀ کومو خلقو د غلا الزامونه لګول، پي ټي اٰئي کښې ئې ځاے کړل؛ جو عمران خان ته ئې هغه ټولو مالي او اخلاقي کېسونو کښې استثنٰي ورکړه ایسته او جو نور دیانت خو دا دے چې جو خانه کۀ دفاعي بجټ دے او کۀ جو جرنېلان او ججان دي، جو ټول د احتساب نه بالا دي. هغه تېر حکومت کښې جو یو قرارداد پاس شوے ؤ چې د جرنېلانو او ججانو احتساب هم پکار دے. بله ورځ جو څۀ وو چې دغه قاضي القضاة جو د ډېر قهره نور هم سم تک شین شو او جو ایسته د کرپشن ډبلۍ ئې د نواز شریف سر ته راوبغوله.
جو خانه پرون دیسي وه چې ‘تعمیرِ سکول’ د پاره چنده کښې ئې د جېب نه پسې یو کروړ لس لکهه ايښودې وې او دار العلوم حقانیه له ئې جو درې پنځوس کروړه چنده ورکوله.
نن هم جو تش لاس مۀ تېرېږئ ایماندارو! سبا به هسې هم څۀ نۀ وي. دا مال ایسته د غلام رسول د مور د زامنو دے ایماندارو جو!!!