د اسلامي تاريخ هر يو شهيد او د خپل مذهب او دين او خپلې خاورې د ازادۍ او خوشحالۍ دپاره او د دين اسلام د سربلندۍ د پاره شهيدانو تاريخونه به د سرو زرو پۀ اوبو ليکل کېږي. او دا به هم ليکل کېږي کۀ خېر وي. خو د هر دور حکمرانانو ظلمونه هم د تور تاريخ او د يو جابر پۀ نوم د تاريخ پۀ پاڼو کښې همېشه همېشه د پاره ليکل شوي دي. د نورو خلقو د جدوجهد د خپل دين اسلام او د خاورې د ازادۍ د پاره خپل ځانونه، مالونه او د اولاد قربانۍ ورکوونکو کښې د نړۍ انسانانو او تاريخونو کښې يو روښانه تاريخ د باچاخان بابا خدائي خدمتګارو تحريک او د لر و بر پښتنو او پۀ ټول هندوستان کښې پۀ ازادۍ ميئنو انسانانو تاريخ هم د باچاخان بابا د تحريک ازادۍ او د خدائي خدمتګارۍ تحريک ملګرو پۀ هرځاے او پۀ هر ښار او وطن کښې داسې کارنامې کړې دي چې پۀ هرکلي، کور، کوڅه او ښار کښې ئې داسې د ننګ او غېرت نومونه جوړ دي چې تر قيامت ورځې پورې به ئې خلق پۀ زړونو او تاريخونو کښې ياد لري.
د باچاخان بابا د هندوستان د ازادۍ تحريک او د پېرنګي خلاف جدوجهد قربانۍ به هرځاے لکه قيصه خوانۍ واقعه، د ټکر جنګ، سپين تنګي هاتهي خېلو واقعه او يا د کربلا شهيدانو سره سمه سمه د کربلا دوېمه واقعه چې پۀ خدائي خدمتګارو د پۀ بابړې پۀ مقام وشوه او پۀ اسلامي تاريخ کښې د پېرنګي پۀ وېنا او د قيوم کشميري پۀ ظلم باندې ئې داسې واقعه وشوه چې اسلامي تاريخ خو پرېږده چې انساني تاريخ هم ورته ګوته پۀ خلۀ پاتې شو او د ټولو نه زياته خبره دا ده چې ځناور هم د دې تور قانون او د الله تعالي پۀ انسانانو او د قران شريف پۀ بې حرمتۍ او د خوېندو او مېندو سرتور سرونو پناه غواړي.
د بابړې شهيدانو واقعه هغه وخت وشوه چې کله د خدائي خدمتګارو جمهوري حکومت چې مشر يعنې وزيراعلٰي ډاکټر خان صېب ؤ. د خدائي خدمتګارو پۀ ووټونو منتخب شوے ؤ او د جمهوري او ائيني نظام لاندې ئې يو جمهوري او ائني حکومت منتخب حکومت جوړ کړے ؤ خو د جمهوريت دښمنانو دغه ائيني حکومت ختم کړو او يو ظالم او مفاد پرست کشميري ته ئې د پښتونخوا حکومت پۀ لاس ورکړو، خدائي خدمتګارو صوبائي او نورو ممبرانو او عامو کسانو چې دا ظلم وليدو نو فورا ً ئې د دې ظلم خلاف د جلوس اعلان وکړو. او د ټولونه لوے ظلم دا ؤ چې ټول خدائي خدمتګار سره د باچاخان بابا پۀ جېلونو کښې بند کړل او د قام تاريخ ئې جوړ کړو. د پرامن احتجاج او جلوس اعلان کېدو سره د قيوم کشميري او د پېرنګي تالي څټو داسې منصوبه جوړه کړې وه چې د توپو او مشين ګنونو او ګوله بارود پورې ئې د غازي ګل بابا جومات پۀ خپله قبضه کښې اخستے ؤ. کله چې دا پرامن جلوس د سپين ملنګ پۀ قيادت کښې را روان شو او د خپل حق او د حکومت پۀ باره کښې ئې نعرې ووهلې. د خدائي خدمتګار او باچاخان بابا او د هغۀ ملګري او سپاهيان زنده باد او د غېر جمهوري حکومت نۀ منو، د قيوم کشميري حوصله پۀ کمېدو شوه او نور څۀ ورسره نۀ وو نو فورا ً ئې فوځيان او سپاهيانوته حکم ورکړو چې پۀ دوي د ګولو باران وکړئ او داسې باران پرې وکړئ چې د هټلر، مغل او پېرنګي ظلم د دوي نه هېر شي. کله چې د ګولو باران شروع شو نو خلقو ووئيل چې دا خو د خوشحالۍ ډزې دي او د پاکستان د اوسنۍ ازادۍ تياري به خلق کوي چې دوه ورځې پس به دپاکستان اولنۍ ازادۍ ورځ نمانځل کېږي. خو دې کښې يو کس غږ وکړو چې نه دا خو زمونږ ملګري پۀ ګولو لګي او يو يو زخمي کېږي. بيا خو دا سلسله داسې جاري شوه چې پۀ سوونو او سوونو کسان شهيدان او نور پۀ زرګونو او سوونو زخميان شول. او د جلسې او جلوس مقام نه د کربلا مقام جوړ شو. هر خوا وير، ژړا، فرياد، اهونه او چغي او سورې وې. ماشومان، زنانه، سړي، مشران او ځوانان دهېڅ تميز نۀ ؤ. بس ي ظلم روان ؤ او د خلکو د بدنونو نه ګولۍ وتلې، وهنې بهېدلې او خل شهيدان کېدل. او قيوم کشميري دا خبره بيا بيا کوله چې ترڅو پورې پۀ مشين ګنونو، توپو او ټوپکو کښې يوه ګولۍ هم وي نو پۀ دې کسانو به ئې استعمالوئ خو الله ته د خدائي خدمتګارو پۀ خپل دين او وطن قرباني ډېره خوښه وه او پۀ دوي الله داسې خپل فضل او کرم ؤ چې ئې د دوي شهادت اوغازي توب قبول کړو او دوي له الله يو داسې مقام ورکړو چې تر نن ورځې پورې ئې پرې خلق فخر او وياړ کوي. دا قيامت خېز حالات چې خلقو وليدل نو مشرانو او د علاقې نر، ښځو، خوېندو، مېندو، وروڼو، زامنو او مشرانو پۀ دې مېدان کښې داسې پۀ پښتنو ملا وتړله او زخميان او شهيدان ئې اوچت کړل خو د ظلم د پاس ظلم ؤ چې قيوم کشميري او د هغۀ وخت پېرنګي خيال او پېرنګي سوچ کسانو هغه شهيدان او زخميان پۀ دې وجه خپلو وارثانو ته نۀ ورکول چې پۀ دې د حکومت ګولۍ چلېدلي او خرچه شوې ده نو د دې تاوان به تاسو ورکوئ او چې چا سره نغدې روپۍ نۀ وي نو هغوي نه جائيدادونه ضبط کول. او د چا چې جائيداد ئې نۀ وي نو د کور سامانونه ئې ترې يوړل. پۀ دې ظلم کښې د ولي خان بابا د يوې مياشتې بچے پۀ زانګو کښې ؤ نو ظالمانو هغه بچے د زانګو نه پۀ زمکه کېښودو او هغه زانګو ئې هم ځان سره يوړه. دا کشاله ختمه نۀ وه چې ډېر شهيدان او زخميان ئې پۀ سيند لاهو کړل او ډېر شهيدان او زخميان پۀ مېدان کښې بې درکه شول او ډېر شهيدان او زخميان خلقو اوچت کړل او د ګور کفن دپاره ئې هسپتالونو ته يوړل خو پۀ هسپتالونو کښې دې ازاد شوي حکومت بندېز لګولے ؤ چې د يو قسم مريض علاج مۀ کوئ. او پۀ ټولو هسپتالونو کښې کرفيو وه خو ډېر خېر دې وي خدائي خدمتګارو ته او د پښتونخوا وړومبي وزيراعلٰي او د هغه وخت وزيراعظم ښاغلے او د شهيدانو وياړ ډاکټر خان صېب ته چې هغوي پۀ مېدان او پۀ حجرواو کورونو کښې د خلقو علاج شروع کړو. او د ډېرو خلقو ژوند ئې بچ کړو. پۀ دې دوېمه کربلا يعنې د بابړې پېښې کښې تقريباً اتۀ سوه کسان شهيدان او اتۀ سوه زخميان او تقريباً د سلګونو نه زيات لاپته شول خو دې ټولو قربانو سره سم داسې ننګيالے تاريخ جوړ شو چې تر نن ورځې پورې د باچاخان بابا ملګري او هر پښتون او د باچاخان بابا خاندان فخر او وياړ کوي. دې ټولو انساني او مالي قربانو سره پۀ هغه وخت چې کومو خوېندو او مېندو پۀ سرونو قران شريفونه وو او د دې ظلم بندولو دپاره ئې خواستونه کول او د لوے الله او د هغۀ پېغمبر حضرت محمد صلي الله علېه وسلم رويي منلو د پاره ئې قران شريفونه پۀ سر راوړل. خو چا هم دا د اه و بکا اوازونه نۀ اورېدل، چا هم دا ظلم نۀ ليدل، چا هم پۀ زنانو او ماشومانو ترس نۀ کولو. او د خدائي خدمتګارو سره هغه د دوي مقدس کتاب هم شهيد شو او هغه قران شريفونه خلقو خپل ځان سره اوس هم سمبال کړي دي. او پۀ دې فخر او وياړ کوي چې مونږ د خپلې خاورې او خلکو لپاره او د زړونو باچا فخر افغان باچا خان لپاره ځانونه قربان کړي دي. پۀ دغه ورځ يعنې د اګست پۀ دولسه کال 1948 کښې د بابړې پۀ مقام داسې ظلم شوے ؤ چې ظلم هم د ځان نه شرمسار ؤ او دې نه زياته بله خبره دا ده چې شين فصل، مرغان او ځناور هم ورک شول، پۀ لکهونو کورونه وران شول. پۀ دې ټولو قيصو چې کله صوبائي اسمبلۍ کښې کابينې اجلاس ؤ نو مغروره او فرعوني وزيراعلي قيوم کشميري پۀ درې څلورو خدائي خدمتګارو ته پۀ اسمبلۍ کښې ووئيل چې زما خو دا خيال ؤ چې تر هغې پورې به زۀ د ګولو باران نۀ ختموم ترڅو پورې چې ما د خدائي خدمتګارو نوم او نشان ختم کړے نۀ وي نو خدائي خدمتګارو ټولو پۀ يو اواز ورته ووئيل چې قيوم کشميري ستاسو او د الله فېصله جدا جدا ده. مونږ الله پېدا کړي يو او زمونږ ژوند او مرګ واک د الله پۀ لاس کښې دے او ستاسو حکومت او ستاسو ژوند د بل چا پۀ لاس کښې دے. نوانشاء الله د خدائي خدمتګار تحريک او د باچاخان تحريک کاروان به تر قيامته روان او ژوندے او زنده باد وي او پۀ هر کورکښې به تر اخري ورځې پورې باچاخاني تعليم وي. دوي ورته دا هم وئيلي وو چې ته ته به لوے الله پۀ دې دنيا او اخرت کښې د دې عذاب درکوي او ستاسو نوم به پۀ دنيا کښې ختم شي او ستاسو ظلم زور ته به خلق پۀ بد نوم او نظر ګوري او خدائي خدمتګار، باچاخان او دا تحريک به هم دغه رنګ روان وي. نن خلک ګوري چې د قيوم نامه څوک هم نۀ اخلي خو د باچاخان افکار اوس پۀ نړيوال کچ ژوندي دي. زمونږ دا شهيدان به پۀ هغه جهان او پۀ دې دنيا ژوندي وي او زمونږ زخميان به پۀ دې ژوند او د اخرت پۀ ژوند خوشحاله وي. کۀ خېر وي د بابړې شهيدانو سره سره د باچاخان تحريک هر شهيد او پۀ وطن زخمي شوي او قربان شوي ته سور سلام او د خداے تعالي نه ورته جنت الفردوس دعا کوو. پۀ ګورونو ئې نور شه. امين ثمه امين.