Pakhtoon | The Magazine Publishing Since 1928
انسانيت پۀ چغو چغو لګيا دے ژاړي او دا خبره پۀ بیا بیا کوي چې د سوشل ځناور نه نۀ پۀ دولت انسان جوړېدے شي، نۀ پۀ شهرت، نۀ پۀ نوکرۍ، نۀ پۀ ځان ډېر مذهبي ښودلو، نۀ ځان پۀ ډېر مهذب ښودلو او نۀ پۀ پخڼو پخڼو خبرو ـــ بلکې انسانيت پۀ هاغه چا کښې دے چې د ژبې، لاسو پښو او رویو نه ئې دبل انسان ژوند، عزت او املاک محفوظ وي
زمونږ ټولنه کښې چې پۀ کوم لور نظر اچوې نو انسانان به درته د انسانانو لۀ لاسه پۀ عذاب کښې ښکاري. د انسانيت قتل عام شروع دے او ښۀ پۀ ښکاره او خلاص مټ شروع دے. خو مخ نيوي ته ئې هېڅ څوک تيار نۀ دي. اصل کښې هر سړے د خپل سر او خپل مال تحفظ خپل فرض ګڼي خو پۀ معاشره کښې د خورېدونکې بدۍ مخنیوي د پاره ځکه نۀ خولۀ سپړي او نۀ قدم اخلي چې ‘دغه ددۀ مسئله نۀ ده’ ـــ پۀ کومه ورځ چې دۀ د انسان پوره تعریف باندې ځان پوهه کړو، پۀ هغه ورځ به ټول انسانیت د دۀ د جسم برخه شي او چې کۀ بیا جسم کښې پۀ یو اندام هم تکلیف وي، ټول جسم به پۀ لړزان وي او د علاج کولو فکر به ئې ورسره وي.
انسان نن صبا تر دې حده رارسېدلے دے چې بد ترين ځناور هم د هغۀ د کردار له وجې ځان ته پۀ ځناور وئیلو فخر او انسان ته پۀ انسان وئیلو شرم محسوسوي.
جنسیات جبلت ته نزدې انساني جذبه ده چې پۀ خپل ځاے ډېر مقدس فرض دے. د انسانانو تر منځه جنسي عمل نۀ یواځې د خداے لۀ خوا مقرر شوے تسکین دے بلکې د انساني نسل بقاء د پاره ضروري امر هم دے. مونږ چې د دنیا تهذیبي تاریخ ته ګورو نو کومو قامونو کښې چې د جنسي جذبې او جنسي فعل د پاره څومره اعليٰ قوانین او اصول ټاکلے شوي وي، دومره هغه قام پۀ تهذیبي، روحاني او مادي بنیاد تاریخ کښې څرګند او د عزت خاوند پاتې شوے او یاد شوے.
د مختلفو مذهبي روایتونو، تهذیبي علامتونو او کلچر کوډز پۀ ذریعه د تاریخ پۀ هر دور کښې انسانانو کوشش کړے دے چې جنسي جذبې د مټ لاندې ولري او د دې د پاره ئې باقاعده اصول او شرائط وضع کړي دي.
پۀ دنیا کښې هر چا د پاره ‘د هر قسم ازادي’ غوښتونکي ځنې اوازونه ممکنه ده چې د خپلې دغه غوښتنې پۀ شا د هغه نفسیاتي بې راه روۍ ادارک نۀ لري چې پۀ سبب ئې انسان پۀ جنسي طور وحشي شي.
دا رنګ پۀ جنسي عمل کښې د لذت د پاره خپل ځان یا خپل مخالف فرد ته اذیت ورکول یا د کوم ځناور سره یا پۀ بله کومه غېر فطري لاره جنسي سکون تر لاسه کول یوه نفسیاتي ذهني بیماري ده.
پاکستان کښې پۀ تېره څۀ موده کښې د ‘قصور’ وړومبۍ پېښې نه واخله د زېنب پورې او بیا مردان کښې د یوې ماشومې سره داسې وحشت کولو نه پس د هغه رپورټ دا خبره خو سپینه شوه چې عموماً ماشومانو سره جنسي عمل کوونکو ته د خپلې دغه نفسیاتي بیمارۍ د تسکین ټول مواد پۀ لاس ورځي. ماشومان ژاړي هم، چغې هم وي او د درد شدت او تکلیف هم هغه مطلوبه حد پورې څرګندوي چې د دغه نفسیاتي بیمار وحشي تسکین پرې کېږي.
مغرب دغه ذهني بیمارۍ له ‘پیډوفیلیا’ (Pedophilia) نوم ايښے دے او د دې مخنیوي د پاره ئې باقاعده قوانین جوړ کړي او دغه قوانین ئې بیا عملاً نافذ کړي هم دي.
“پېډفېليا” د يونانۍ ژبې ټکے دے. دا د دوو لفظونو مجموعه ده ‘پېډوس’ (ماشوم) او فېليا (د ملګرتيا مينه يا ملګرتيا) ـــ دا ناروغي د زرګونو کالو نه راروانه ده او د انساني ژوند سره يو شان غټېږي او ژوندۍ ده، خو د دې پېژندګلو او نوم اوس اوس څو کلونه وړاندې مخې ته راغلۀ. پۀ پیډوفیليا کښې د انسان زيات رجحان د هاغه ماشومانو سره د جنسي عمل کولو طرف ته وي کوم چې بالغ نۀ وي، يعني د هغوي عمر د 7 کالو نه تر 12 کالو پورې وي. پۀ عام طور ماشومانې جينکۍ د لسو نه واخله تر يولس او ماشومان هلکان د يوولس نه واخله تر دولس کالو پورې د بلوغت پۀ پوړۍ قدم ږدي. هاغه خلق څوک چې داسې ماشومانو سره جنسي عمل کوي، هغې کښې زياتره خلق د پیډوفیليا ښکار وي.
د پیډوفیليا ښکار داسې خلق هم وي چې هغوي د انټرنېت د پورن وېبپاڼو پۀ ذريعه د ماشومانو سره د جنسي عمل ويډيوګانې ګوري او د هغې نه خوند اخلي.
انټرنېټ پۀ درے غټو حصو کښې تقسيم کړے شوے دے.
| Suface Web | Dark Web / Dark Net | Deep Web / Deep Net |
| دا هاغه انټرنېټ دے کوم چې ټوله دنيا بغېر د څۀ بندېزونو نه استعمالوي او پۀ قانوني توګه هم ټهيک دے. | دا هاغه انټرنېټ دے کوم چې غېر قانوني دے او د عامو خلقو رسائي دې ته ګرانه ده. پۀ دې کښې هر قسمه غېر قانوني څيزونه کېږي؛ لکه د وسلې خرڅ، د اجرتي قاتل خرڅ، د انسانانو خرڅ او د ماشومانو خرڅ وغېره. | دا انټرنېټ هم دDark Web پۀ شان دے خو دې ته رسائي لږه ګرانه ده او پۀ دې کښې د ډارک وېب نه زيات خطرناک څيزونه ملاوېږي. |
د ماشومانو د جنسي زياتي ويډيوګانې پۀ Surface Web باندې نشته بلکې دا ويډوګانې او تصويران پۀ Dark Web / Deep Web کښې پۀ پېسو باندې ملاوېږي چې د پیډوفيليا ښکار ناروغه خلق دغه ځاے ته ځي او دغه ويډوګانې پۀ پېسو باندې اخلي او ګوري ئې. دې سره سره پۀ دغه ځاے کښې د ماشومانو سره د تشدد او قتلولو ويډوګانې هم ملاوېږي.
د ډېرو پوهانو او سائنسدانانو هم دا خيال دے چې هاغه خلق د چا چې دا شوق وي چې هغوي دې د خپل هوس ښکار ماشومان جوړ کړي، هغۀ د پیډفیليا ښکار دي. پۀ پیدوفیلیا کښې سړے يا ښځه د خپل اختيار نه وځي او د خپلې مبینه بیمارۍ سره سم د خپل لذت د لټون د پاره هر قیمت باندې د اقدام کولو ته غاړه کېږدي.
د ماشومانو سره د بدفعلۍ کولو عمل عام کېدو کښې د پورن وېب پاڼو هم غټ کردار دے. پورن وېب پاڼې پۀ ټوله دنيا کښې کتلې کېږي خو لۀ بده مرغه د دغه وېبپاڼو کتونکو کښې پاکستان پۀ وړومبي نمبر دے. پورن وېبپاڼې دا اثر لري چې کۀ يو اړخ ته دا څوک د خپل شهوت سړولو دپاره ګوري نو بل اثر ئې دا دے چې پۀ دې کښې څۀ کېږې، هغه د انسان پۀ دماغو کښې جذب کېږې او د هغۀ پۀ زړۀ کښې هم دا طمع پېدا کېږي چې هغه دې هم دا کار وکړي او بيا هغه د دې پۀ تکل کښې وي چې څوک وګوري او هغوي سره جنسي عمل وکړي.
د يوې بلې سروے مطابق هم پاکستان د هاغه پنځلسو ملکونو پۀ لسټ کښې دے پۀ کومو کښې چې د پورن وېب پاڼو کتنې کېږي.
د پوهانو د وېنا تر مخه د دې ناورغۍ علاج تر دې دمه نۀ دے موندلے شوے ځکه فعل حال دا ناممکنه دے.
د جنسي تيندکونه پۀ حقله محقق او پوهاند ملګرے فېصل فاران داسې نظر لري، “جنس يو داسې انساني خصلت دے چې اګر کۀ جبلت نۀ هم دے لکه څنګه چې عامه غلط فهمي ده خو جبلت سره نزدې نزدې خصلت ضرور دے. دا ځکه چې کوم څيز ته مونږ جبلت وايو، دا د انساني ژوند هاغه غوښتنې دي چې هر حال کښې پوره کول د انساني وجود د بقاء د پاره ضروري دي؛ لکه اوبۀ څښکل چې د دې نه بغېر بنيادم څو ورځو نه سېوا ژوندے نۀ شي پاتې کېدے، لکه خوړنه يا خوارک چې د هفتو نۀ کولو نه پس سړے ژوندے نۀ شي پاتې کېدے. خپله د جبلت بثمه جبل دے او جبل غر ته وائي؛ مطلب دا شو چې هاغه غوښتنې چې انساني وجود د پاره داسې ضروري دي لکه څنګه چې غر پۀ خپل ځاے محکم او دروند ولاړ وي. د دې پۀ نسبت کۀ مونږ ګورو نو بنيادم ټول عمر هم د جنسي عمل د نۀ کولو باوجود ژوندے پاتې کېږي. هم دغسې دا داسې غوښتنه هم نۀ ده چې بدن ئې طبيعي ضرورت محسوس کړي بلکې د جنس غوښته د خيال او د سوچ لۀ مخه وي. چې څو پورې دغه خيال زمونږ ذهن ته نۀ وي راغلے نو مونږ ئې ضرورت نۀ محسوسوو. د جنسي شهوت بنيادي وجه کۀ د يو نوغي نسلي پرمختګ دے خو دې کښې لذت امېزي د دې خصلت نه ځنې وخت وحشيانه جذبه جوړه کړي چې دا جذبه بيا هېڅ قدغن نۀ مني او د افلاطون دې خبرې ته ورته شي چې مونږ کۀ متمندنه يو خو اوس هم زمونږ پۀ خوب کښې داسې يو ځناور راځي چې هغه د هېڅ يوې رشتې تقدس او حرمت هم نۀ مني. نو کۀ متمدنه معاشره د جنس پۀ حقله د ځنو بندېزونو نه کار وانۀ خلي نو دغه وحشي جنسي درنده د کوم چې افلاطون ذکر کوي، دغه بۀ ټولنه کښې هم دغسې د وحشت عملي مظاهره شروع کړي او د دې يوه اندازه مونږ ته د هغو پورن فلمونو نه هم کېدې شي چې پکښې د ځناور، د لوے وړوکي هېڅ څيز هم خيال نۀ ساتلے کېږي او هر څۀ نه جنسي لذت اخستے کېږي.
هم دې تناظر کښې کتل غواړي چې کوم خلق دا وائي چې زمونږه ټولنه کښې د جنسي کږلېچونو وجه دا ده چې دلته پۀ سېکس باندې ډېر بندېزونه دي نو دغه خلقو ته پۀ دې هم يو پېره غور پکار دے چې د يورپ متمدنه ټولنه چې هلته د جنس پۀ حقله دغه ډول بندېزونه نشته کومه چې زمونږه ټولنه کښې دي، هلته ولې د جنسي کږلېچونو بې درېغه، بې مهاره مثالونه ورځ او شپه هر ساعت هره شېبه موندل کيږې؟ ځکه دې تناظر کښي پکار دا ده چې پۀ ټولنه د دغه ډول کږلېچونو مخنيوي د پاره يو خوا دې باقاعده پۀ رياستي مخه قانون سازي وشي او بل خوا دې د تعليمي نصاب لۀ مخه هم د جنس او جنسياتو پۀ حوالې سره شعور او پوهه عامه کړې شي.”
پۀ پاکستان کښې د نوي کال شروع کېدو سره سم دا خبرونه مخې ته راغلل چې پۀ پلاني ځاے کښې د کم عمره ماشوم يا ماشومې سره جنسي عمل وشو، د هغې نه پس ووژلے شو؛ هغه کۀ مونږ د قصور د زېنب خبره کوو او کۀ د مردان د عاصمه يا کۀ خبره د صوبائي وزير اطلاعات مشتاق غني پۀ کور کښې د کارکوونکې يوولس کلنې ماشومې کوو.
زۀ خپل لوستونکي هاغه منظر ته بوتلل غواړم چې پۀ بيعه باندې پۀ ميلادونو کښې نعتونو وئیلو واله او د طاهر القاردي پۀ جلسه کښې د هغۀ سره پۀ شا صف کښې ودرېدلو واله عمران د خپلو رشته دارو کره ځي، اووۀ کلنه زېنب چې لا ئې پۀ دې سپېره دنيا کښې صرف اووۀ کلونه تېر کړي دي او د دې دنيا پۀ يو قانون هم پوهه نۀ ده او نۀ ئې د انسان دننه د شېطان پېژندلو چل زده کړے دے، پۀ دې بهانه ځان سره بوځي چې راځه ستا مور پلار د عمرې نه راغلي دي، هغوي له دې بوځم او پۀ دې بهانه زېنب يوه هفته ورکه وي او بيا پۀ ډېران کښې مړه موندلې کېږي!!! چې هسپتال ته يوړې شي نو ډاکټران دا هم وائي چې دا ماشومه د جنسي عمل کولو نه پس وژلې شوې ده.
ټيک هم داسې عمل به د مردان د اتۀ کلنې ماشومې عاصمه سره هم شوے وي چې خپلې شنې سترګې ئې اوس د مرګ نه پس صوبائي حکومت ته نیولې دي او وائي چې زما قاتل ته تاسو ‘نامعلومه’ وايئ، زما قاتلان تاسو يئ چې پۀ بني ګالا او اسلام اباد کښې درسره د پردو ښځو ګډولو دپاره وخت وي خو چې زما پۀ حقله درنه پۀ ټي وي تپوس وشي نو خبره پۀ خندا واړوئ او ټيلي فون بند کړئ. زما د کور عزت تاسو لوټ کړے دے. هغه د مثالي پوليس نه هم دا پوښته کوي چې ايا زما قاتل پېرے خو نۀ دے چې پۀ نظر نۀ راځي او د يوې مياشت تېرېدو نه پس هم هغه ستاسو پۀ ولقه کښې نۀ راځي.
دا سلسله داسې د ختمېدو نۀ ده. د دې سلسلې ختمولو د پاره باید چې پۀ نصاب کښې خبره وشي، پۀ کتاب کښې خبره وشي، د دې مسئلې مخه نیولو د پاره اګاهي مهمونه وچلېږي. کۀ پۀ دې خبره جنګ کېږي چې کتاب کښې دې د جهاد پۀ نوم د جنګ جګړې سره متعلق اٰیتونه شامل وي نو داسې ایتونه دې ولې شامل نۀ کړے شي چې د معاشرې دننه د انسان د وینې، عزت او املاک د حرمت خبره پکښې شوې وي چې د مذهب اصل روح دے. ریاست باید د دې څیزونو مخنیوي د پاره د ریاست دننه اوسېدونکي پۀ خپل خپل ځاے او د خپل خپل صلاحیت مطابق پابند کړي.