کلنۍ آرکائيوز: 2019

د غولانځې ناسور B r e a s t C a n c e r – حسیب جان همراز

    چې دنيا اباده وي او پکښې ژوندي انسانان، ځناور او بوټي ژوند کوي نو د ناروغۍ وجود به خامخا موجود وي. د دنيا پۀ سر پۀ قسما قسم ځناورو، انسانانو او بوټو کښې پۀ زرګونو ناروغۍ داسې دي چې هر وخت د دوي پۀ چاپېرچل کښې پۀ ګردش …

نور ولولئ »

د ‘مقدس جهاد’ نه د ‘ففتهـ جنرېشن وار’ پورې – حیات روغانے

    یو وخت ؤ چې پاکستان کښې پۀ ریاستي نګرانۍ کښې د مقدس جهاد پۀ نوم د ‘اهل کتاب’ امریکې د پاره د سُور کافر روس پۀ ضد ‘مجاهدین’ جوتېدل. د پاکستان او امریکې دواړو تر منځه جهادي عقد ؤ او عربیان د دوي منځ کښې د نکاح وروڼه …

نور ولولئ »

د اماراتو پښتو ادبي ټولنه متحده عرب امارات – اعجاز خټک

  د اتۀ دېرشمې کليزې د دستورې روداد باچاخان مرکز پېښور دې وي او د پښتوادبي پروګرام دې وي. د کال 2018 د اکتوبر اتۀ ويشتمه نېټه وه چې مونږ باچا خان مرکز پېښور کښې د ټولنې د اتۀ دېرشمې کليزې د نمانځغونډې کولو تابيا کړې وه. د ټولنې باني …

نور ولولئ »

د کلتور او تعلیم مرکزیت – ډاکټر خادم حسېن

  Twitter: @khadimhussain4   د کلتور او تعلیم د مرکزیت خبرې د پاکستان د وفاق د اکایانو د فطري شناخت او د هغوي د پرمختګ او هوسا ژوند د لارو نیولو هغه غېر فطري، غېر انساني او غېر ائیني لار ده چې د وړومبۍ ورځ نه پاکستان کښې د زر …

نور ولولئ »

دوه مقالې – ډاکټر سید ظفرالله شاه بخشالے

  د پښتو اولسي ادبياتو تنقيدي مطالعه پۀ پښتو ژبه کښې د ماشومانو د ادبياتوتجزياتي او تنقيدي مطالعه لنډه پيژنګلو: څېړندوی عبدالاحد منګل د تاج محمد زوے د تازه ګل نمسے پۀ 1364 لمريز کال د پکتيا ولايت پۀ ميرزکه کښې زېږېدلے دے. د پښتو ادب پۀ مېدان کښې يو …

نور ولولئ »

عزيز الله ماما زما لارښود زما محسن – پروفېسر شهزاد پښین

  کله چې هم ما د عزيز ماما پۀ اړه د څۀ نه څۀ ليکلو هڅه کړې ده، ناکامه شوی يم. قلم مې هېڅ همکاري نۀ را سره کوي. پۀ استاد باندي کله څۀ ليکل کېدلی شي؛ هغه هم پر داسې استاد چې شفيق وي، علم دوست وي، مينه ناک …

نور ولولئ »

د سلو ورځو پوسټ مارټم – عامر عالم

  د پاکستان د انتخابي تاريخ د متنازعه ترین الېکشن پۀ نتيجه کښې پۀ وجود کښې راتلونکي د پاکستان تحريک انصاف وفاقي حکومت پۀ ملک کښې د سلو (100) ورځو دننه دننه د بدلون راوستو اعلان کړے ؤ او دغه اعلان د پاکستان تحريک انصاف مشر او پۀ موجوده وخت …

نور ولولئ »