د عوامي نېشنل ګوند مرکزي مشر اسفنديار ولي خان به پۀ جار وئيل چې کۀ چا هم پۀ ما د ټګۍ ټورۍ يوه پېسه ثابته کړه نو جېل ته مې مۀ لېږئ بلکې پۀ دار مې کړئ . ملي مشر به هر ځاے او هره جلسه کښې دا خبره ځکه کوله او ښۀ پۀ زور او شور به ئې کوله چې يو تور پرې لګولے شوے ؤ، يو بهتان پرې تپلے شوے ؤ او د کردار کشۍ يو کوشش ئې شوے ؤ. دا تور يو داسې تن لګولے ؤ چې نن د هغۀ پۀ خور، پۀ هغۀ پۀ خپله او د هغۀ پۀ ملګرو خو د کرپشن، غلا او ټګۍ برګۍ کېسونه او ثبوتونه دي خو مشر لۀ خداے برے او عزت ورکړو او عدالت د اطلاعاتو پخواني وزير شوکت يوسفزے الزامونه دروغ ثابت کړل او پۀ يو اړخيزه توګه ئې پرېکړه د ملي مشر پۀ حق کښې وکړه . مشران وائي “چې غل نۀ ئې نو سپين باز ګرځه”، ځکه نو اسفنديار ولي خان به هر ځاے پۀ چغه وئيل چې حکومت ستاسو دے، ادارې ستاسو لاندې دي، نو چې ما غلا کړې نو ؤ مې نيسئ کنه؛ خو الزام لګوونکي ته د خپلو دروغو پته وه نو پۀ اتۀ کاله کښې ئې بغېر د الزام او کردار کشۍ نه هېڅ ؤ نۀ کړل .
دې کېس کښې دڅۀ وئيلو ضرورت نشته او ټولې نړۍ ته حقيقت څرګند شو. لمن د چا پاکه او د چا ناولې ده، دا به هم وخت ثابته کړي. خو بايد څۀ خبرو ته ځېر شو. ستاسو ټولو پۀ علم کښې به وي چې د تېرو لسو کلونو نه کله چې يو مخصوص ګوند ته لاره برابرولې شوه نو د تورونو او الزامونو يوه داسې لړۍ پېل شوه چې پکښې د اخلاقياتو کۀ جنازې ووتې نو سياسي اختلافات هم ذاتياتو پورې ورسېدل. هر سياسي مشر ته غل ووئيلے شو او دومره پۀ يو نېب دا کار وشو چې ګوئبلز هم لۀ خلکو هېر شو. بس هر وخت به يو سړے پۀ سټېج ولاړ ؤ او د تورونو او بهتانونو يو سونامي به پۀ غراري وه. نۀ چا تپوس کولو او نۀ چا سوچ کولو. نۀ چا ثبوتونه راوړل او نۀ چا ځان پوهه کول غوښتل خو بس د ړندو پۀ ښار کښې د ګونګي باچاهي وه. بلخوا دې کارونو ته هوا هم ورکړې کېده او پۀ سوشل ميډيا به د پيش نه پشم خان جوړېدو. کۀ چا سمه خبره کوله نو اورېده چا ځکه چې يو سړي پۀ خلکو د تورونو لګولو نيت کړے ؤ او څۀ خلکو ورپسې ښۀ کلک نيت تړلے ؤ نو بس پۀ ډمامو کښې زبېرګے څوک اوري. د الزامونو دا سلسله ډېره زړه ده، پۀ دې چل کۀ پير روښان زورلے شوے نو مغل پرې پښتانۀ هم تقسيم کړي دي، او بيا هم پۀ دې چل پېرنګي هم د پښتنو قوت کم کړے، سکهانو هم دا کار کړے دے. دا الزام صرف پۀ اسفنديار ولي خان نۀ دے لګولے شوے بلکې لۀ دوي مخکښې د دوي پۀ نيکۀ فخر افغان باچا خان هم دا تور لګولے شوے ؤ چې د پاکستان خلاف د فقير ايپي مرسته کوي خو لا تر ننه پۀ ستر خدائي خدمتګار دغه تور ثابت نۀ کړے شو. هم دغه شان د ملي مشر پۀ پلار رهبر تحريک او بې بدله سياسي لارښود خان عبدالولي خان هم ناپوهه خلکو يو وخت کښې دا الزام لګولے ؤ چې د تورخم پۀ لار ورته پۀ کروړونو روپۍ د افغانستان نه راځي. الزام لګوونکو الزام خو ثابت نۀ کړے شو خو ولي خان ورله رنګونه زيړ کړي وو او حکومت ته به ئې وئيل چې تاسو ته زما د پېسو پته وه او ما ته نۀ وه نو ما ته خو ملاو شوي نۀ دي نو ارو مرو تاسو پټې کړې دي او بيا به وکيلان او حکومتي چارواکي د خان عبدالولي خان نه پټېدل. بهر حال دا د نااهله حکومتونو چالونه وي چې لۀ لارې ئې خپل اهداف ترلاسه کوي او د کار خلک بدناموي.. او نن هم هغه دسيسه روانه ده. تاسو وګورئ چې نواز شريف ئې خپله پرېښے ؤ او اوس چې حکومت لۀ هره خوا د ناکامۍ ښکار دے او ماتې ورسره نشته نو اوس بيا وائي چې دغه سړے راولو! لکه دا څۀ شے شو؟ يه خلکه راځئ چې پوهه شو! تر څو به دا مسخرې لګيا وي. څوک دوه سوه اربه ډالره راوړي. څوک پۀ دهلي جهنډا لګوي، دې ګپ ته مو هډو خيال نۀ دے خو د باچا خان پۀ نمسي چې تور لګي نو ټول ئې منو. باچاخان خو پښتنو له ژوند وقف کړے ؤ، ولي خان ورله سياست ګټلے او اسفنديار ولي خان ورله شناخت وګټو خو بدله مو دغه ورکړه! راروان وخت د شناخت دے . ځان به پېژندل وي ګينې لار به ورکه کړو.