!!!کوم کوم غم وژاړو

کوم کوم غم وژاړو!!!

پښتون

چې يو غم وي نو سړے ئې وکړي خو چې غم دې مېلمه شي نو څۀ به وکړې. مشران وائي چې داسې حالاتو کښې انسان اکثر لېونے کېږي. خو د پاکستان خلقو ته پته نۀ لګي چې دعا شوې ده او کۀ چا پرې کوډې کړې دي يا ئې ورله نظر بندي کړې ده چې د غم د پاسه پرې غم راځي خو څۀ کش کړپ ئې نۀ خېژي. کېدے شي څۀ د جادو اثر وي پرې او يا بيا دې حالاتو بې حسه کړي وي ګنې موجوده حالات خو د لېونتوب د حد نه هم اوړېدلي دي. کۀ د ګرانۍ اواز چرته پۀ کال يا مياشت کښې يو ځل وي نو سړے ئې وزغمي خو دلته خو عجيبه لوبه روانه ده چې سحر پاڅې او اخبار ګورې نو خبر به لګېدلے وي چې فلانکے شے ګران شو. يو سحر داسې نۀ وي چې پۀ يو اخبار کښې د ګرانۍ خبر نۀ وي. چې پۀ کومه ورځ بېخي خېر خېريت وي او څۀ هم نۀ وي نو دا خبر خو هډو چرته تلے نۀ دے چې روپۍ پۀ ښکته لاړه او ډالر پۀ بره لاړو. ماهرين وائي چې پۀ موجوده حکومت او موجوده ورځو کښې د روپۍ معيار څومره پرېوتے او ډالر بره تلے دے نو داسې چرته پۀ تاريخ کښې نۀ وو شوي. دغه شان کۀ د کور د استعمال د ګېس يعنې اېل پي جي خبره کوو نو بېخي برېک نۀ نيسي او ښۀ سم پۀ يو نېب مخ پۀ بره روان دے. سړے حېران شي چې د ګرمۍ دې موسم ته وګوره او د ګېس دې قيمتونو ته وګوره. تېر حکومتونو کښې به چرته يو ځل دوه د يخنۍ پۀ موسم کښې ګېس ګرانېدو خو اوس خو پۀ ګرمۍ کښې دا حال دے نو چې لا يخنۍ کښې به چرته رسي. هم دغه شان د بجلۍ پۀ نرخونو کښې هم زياتوالے د روزانه پۀ بنياد کېږي، پۀ تېر بل کښې چې د يونټ کوم قيمت وي هغه پۀ نوي کښې د هغې نه زيات وي. يو خوا دا حال دے نو بلخوا حکومت يا خو ړوند دے او يا خو ئې عقل کار پرېښے چې د ملک پۀ تاريخ کښې د بهر نه پۀ ګرانه بيعه چيني يعنې پۀ 109 روپۍ في کلو راغواړي. د شرم خبره ده چې يو ملک خپل ګنے پېدا کوي او خپل د چيني ملونه ئې وي او هلته يو حکومت دومره ګران چيني درامد کوي او بيا دا قيمتونه پۀ سبسډي سموي او زور ئې د ټېکس پۀ شکل کښې د اولس نه وباسي. يو خوا روزګار نشته نو بلخوا پۀ انلائن کار کولو د ټېکس زياتولو فېصله کېږي،،، يعنې سړے نۀ پوهېږي چې دا څۀ روان دي!!!

کۀ يو خوا غريب سړے د ګرانۍ لۀ وجې پوزې له راغلے او پۀ نهرو تېرولو مجبوره دے نو بلخوا دا هم اوازې اورو چې ائي اېم اېف پۀ حکومت غږ کړے چې د اوړو، چيني او غوړو قيمتونه دې زيات کړي او سبسډي دې پرې ختمه کړي. کۀ داسې وشي نو ګراني به لا زياته شي خو هغه د چا خبره چې د خراب نه به څۀ خراب شي. دې موجوده ګرانۍ د خلکو خوبونه حرام کړي نو کۀ لا دا قدم واخستے شي نو چې څۀ به کېږي.

دا ئې لا څۀ کوئ، دوايانې او سرجيکل اوزار هم ګران شوے دے او ورځ تر ورځه ئې نرخونه پۀ بره روان دي. کۀ يو خوا دا حال دے نو د بدلون او سماجي انصاف پۀ نامه د راغلي حکومت پۀ درې کاله کښې د ملک قرضه د تاريخ تر ټولو لوړ حد يعنې 122 ارب ډالر ته رسېدلې ده. قرضه پۀ ډالرو کښې بره روانه ده او ورسره ډالر هم د ملک پۀ تاريخ کښې پۀ اول ځل 172 ته رسېدلے دے. پۀ دې هر څۀ کښې د غم او فکر د ټولو نه زياته بوږنوونکې خبره دا ده چې حکومت ته د سره د ګرانۍ احساس نشته او وزير خزانه پۀ مخه دروغ وائي. دا هم پۀ کښې اوازې شته چې کۀ حکومت هم داسې اودۀ وي او ادارې لاس پۀ لاس ناستې وي نو امکان څرګند کړے شوے چې ډيزل يو نيم سل روپو ته او ډالر 200 ته ورسي. او دا خبرې مونږ د تاو نه، نه بلکې د حالاتو مطابق کوو ځکه چې د دې حکومت راتلو نو مخکښې ډالر پۀ 104 ؤ او تېل پۀ لس اتيا روپۍ وو. ښه، بيا مونږ نه بلکې اېشيائي بېنک وائي چې پۀ پاکستان کښې ګراني نوره هم سېوا کېدے شي. خبره خو ئې سخته ده خو سوال دا دے چې نوره به لا څۀ زياته شي. بهر حال، هر څۀ د حکومت مخې ته دي، د غريب اولس بده ورځ به ويني او د يو مزدور د مزدورۍ نه به هم خبر وي. مونږ نور نصحيتونه نۀ شو کولے. بس دومره وئيلے شو چې “انصاف” ټول اولس پۀ توبو توبه ګار کړے دے.

دا هم ولولئ

افغانستان،عوامي نېشنل ګوند او امن – پښتون

افغانستان کښې رامخې ته شوې تازه کشالې باندې کۀ پۀ ملک کښې د کوم سياسي …