Pakhtoon | The Magazine Publishing Since 1928
متعلقه مضامين
دا خبره اوس لۀ چا هم پټه پناه نۀ ده چې کۀ د پښتنو پۀ دې خاوره څوک خفه کېږي نو هغه د دې خاورې حلالي بچي دي. هاغه حلالي بچي چې کله هم پۀ دې خاوره سخت وخت راغلے نو دوي خپلې سينې مخکښې کړې دي او خپله خاوره ئې ژغورلې ده؛ دا هاغه حلالي بچي دي چې کله پۀ دې خاوره پرديو يرغل کړے او يا بيا خپلو خلکو د پرديو منلي او پردۍ نظريه او نظر ئې راوړے او پۀ خلکو ئې تپلے نو د دې خاورې حلالي بچي پاڅېدلي او دغه نظريه ئې نۀ صرف رد کړې بلکې پۀ شا ئې هم تمبولې ده. تاريخ ګواه دے چې د پښتنو پۀ دې خاوره وخت پۀ وخت کۀ د پرديو لۀ خوا حملې شوې دي نو ځينې خپلو هم د دې خاورې پۀ بربادولو کښې کردار لوبولے دے. خو بيا پۀ دې خاوره داسې يو تن سترګې وغړولې چا چې پښتنو لۀ نۀ صرف د دې خاورې سره د نۀ ختمېدونکي تړون احساس ورکړو بلکې د ژوند ضابطه ئې هم ورته ډېره واضحه او څرګنده پرېښوده. دغه لوے سړے بل څوک هم نا بلکې فخر افغان باچاخان بابا دے. لوے بابا د پښتنو پۀ کوڅه کوڅه وګرځېدو او پښتانۀ ئې پۀ خپل حق او پۀ دې خاوره د ژوند کولو پۀ هنر پوهه کړل. ځکه خو کله چې د افغانستان پۀ خاوره د روس او امريکې جنګ شروع شو او ځينې خلکو د خپلو ګټو او مفادو لپاره دې جنګ لۀ د جهاد نوم ورکړو نو بابا پۀ جار ووئيل چې دا جهاد نا بلکې فساد دے، وې وئيل چې دا د اسلام پۀ نامه د روس او امريکې د مفادو او ګټو جنګ دے. نن عوامي نېشنل ګوند د خپل دغه لوے بابا پۀ فلسفه او د عدم تشدد پۀ لار روان دے. نن د لوے بابا بچي پۀ خپله خاوره د يوې پردۍ نعرې خلاف لکه د غر ولاړ دي او شکر دے اوس پښتانۀ هم بېدار شوي دي. پۀ دې خاوره د اسلام پۀ مقدس نوم ډېر کورونه وران شول، ډېرې مېندې بورې او ډېر ماشومان يتيمان شول. دا وطن پۀ پرديو نعرو کنډر کنډر شو، کۀ مکتبونه ئې پۀ بمونو والوزولے شول نو مدرسې ئې هم محفوظې پاتې نۀ شوې. پۀ لسيزو محيط دې جنګ کښې تر ټولو زيات زيان هم د دې خاورې اوسېدونکو ته ورسېدو. او هم دا وجه ده چې نن پۀ دې خاوره چې څوک هم د جنګ خبره کوي نو د دې خاورې حلالي بچي خوږېږي،زورېږي، دردېږي او بيا لۀ ډېره سوخته پاڅي او د عدم تشدد پۀ لار د دغه ناوړې نعرې مخنيوے کوي. خو لۀ بده مرغه د دې وطن خائنان پردۍ نعرې خپلې ګڼي . يوه تازه بېلګه ئې خپلو لوستونکيو ته دلته وړاندې کوو. تېرو ورځو کښې د مولانا سميع الحق مرحوم زوي مولانا حامدالحق پۀ يوه خبري غونډه کښې ډېر پۀ کلکو سترګو د افغانستان پۀ حکومت غږ وکړو چې افغان حکومت دې طالبان ته تن کېږدي يعنې سرنډر دې شي. عجيبه خبره دا ده چې دا موصوف پۀ کوم حېثيت د افغانستان پۀ حکومت داسې غږ کولے شي. بله مهمه خبره دا ده چې موصوف دا خبره پۀ يو داسې وخت کښې کوي کله چې پۀ افغانستان کښې د روغې جوړې او سولې خبرې اترې روانې دي. دا کۀ نېغ پۀ نېغه د يو ملک پۀ کارونو کښې لاسوهنه ده نو بلخوا د جنګ لمبو ته لمن هم وهل دي. دا يوه بيانيه ده چې د جنګ پلويانو لۀ خوا مخ پۀ وړاندې بوتلې شي. او دا خبره اوس پۀ هر چا څرګنده ده چې پښتانۀ جنګونو دومره زپلي دي چې نور د ګل ګوذار هم نۀ شي زغملے. ځکه نو پۀ دې خاوره، د دې خاورې پۀ اولس، پۀ پښتنو مئين، دردېدونکے اېمل ولي خان چپ پاتې نۀ شو او پۀ جار ئې د دې غږ، بيانيې او نظريې جواب وکړو . اېمل ولي خان چې د پښتنو د حقونو محافظ اسفنديار ولي خان زوے، د رهبر تحريک خان عبدالولي خان نمسے او فخر افغان باچا خان کړوسے دے، پۀ دې نعرو، بيانيو او سازشونو پوهه دے، خبره کولے هم شي او د خبرې چل هنر هم ورځي. خداے کۀ غږ ورکړے نو ورسره پۀ لکونو کروړونو پښتانۀ هم ولاړ دي. ځکه نو اېمل ولي خان د پردي جنګونو څخه د دې خاورې ژغورل خپل فرض ګڼي. د مولانا زوي خبره ډېره بدرنګه او د نفرت او کرکې د بيانيې وه خو اېمل ولي خان د سياست او عدم تشدد پۀ لار جواب ورکړو. خو بيا هم ځينې خلکو دغه جواب برداشت نۀ کړے شو او پۀ اېمل خان پسې ئې سپکې تورې ووئيلې خو دا اوازونه دومره وو لکه پۀ اوړو کښې مالګه او د خلکو لۀ خوا دغه بدرنګ غږونه رد کړے شول ځکه چې اوس پښتانۀ بېدار دي او خپل ښۀ بد پېژني. کۀ د اېمل خان دريځ او جواب ته ګورو نو بېخي پۀ عدم تشدد او جهموري اصولو اډاڼه دے، نۀ خو پکښې سپکاوے شته او نۀ ئې چا پسې ښکنځل کړي دي. بله مهمه خبره دا ده چې اېمل ولي خان د دې خاورې، د پښتنو او د دې خاورې د وسائلو او حقونو خبره کوي نو بيا څنګه به پۀ يو داسې بيان چپ پاتې کېږي کوم چې د دې خاورې د امن، سولې او سوکالۍ خلاف وي. ځکه نو اېمل خان ووئيل چې “زۀ د مولانا سميع الحق زوي ته وائم چې خولۀ دې پۀ واک کښې کړه ګنې کۀ د پښتنو ازار ووهلې نو ستا انجام به هم لکه د خپل پلار وي او زياته ئې کړه چې پښتانۀ نور د تشدد پۀ لار د تلو نۀ دي، عدم تشدد مينه ده، عدم تشدد محبت دے”.
هم دغه شان د عوامي نېشنل ګوند صوبائي عمومي سېکتر سردار حسېن بابک يوې جلسې ته د وېنا پۀ وخت ووئيل چې “د مولانا سميع الحق زوي ډېره عجيبه خبره کړې ده او وې وئيل چې اخر پۀ کوم دليل دغه موصوف پۀ افغانستان حکومت داسې غږ کولے شي. سردار حسېن بابک زياته کړه چې د پښتون تحريک د يو نمائنده پۀ حېث زۀ د مولانا د زوي نه دا تپوس کوم چې تۀ خو د خپل پلار د قتل د تپوس کولو جرات نۀ لرې نو بيا تا له دا اختيار چا درکړے چې د تېرو ۴۰ کلونو راهسې د پښتنو کورونه ړنګ شول، بچي يتيمان شول، اقتصاد غرق شو او ژوند مفلوج شو او تۀ د جنګ، کرکې او نفرت خبرې کوې! سردار حسېن بابک د وخت د ضرورت مطابق ښۀ پۀ ډاډ او جار ووئيل چې تاسو د ډالرو غلۀ يئ او پښتانۀ به درنه تپوس کوي “.
سردار بابک دا هم ووئيل چې دا اجرتي قاتلان او د دوي دلالان يو ځلې بيا هاغه حالات جوړول غواړي چې جنګ شروع شي، دهماکې وشي او د پښتنو خاوره د جنګ مېدان شي. سردار حسېن بابک ووئيل چې عدم تشدد زمونږ بيانيه ده کومه چې د پښتنو وطن کښې د ژوند کولو ضابطه او لار ده.
کۀ د صوبائي صدر اېمل ولي خان او صوبائي عمومي سېکتر سردار حسېن بابک خبرو او دريځ ته وکتے شي نو دا پۀ دې خاوره د مئينو د زړونو اواز دے. لۀ بده مرغه پۀ دې خاوره پۀ مختلفو وختونو کښې بلها کانې وشوې، پښتانۀ وغولولے شول، پۀ سرونو ئې لوبې وشوې، تعليم، اقتصاد او ژوند ژواک ئې تالاترغه شۀ . خو شکر دے نن پښتانۀ بېدار دي، پوهه دي، خپل پردے، خېر خواه او بد خواه پېژني. نن پښتون پۀ دې پوهه دے چې کومه خبره څلوېښت کاله مخکښې فخر افغان باچاخان د افغان جنګ پۀ اړه کړې وه هغه نن نۀ صرف پښتانۀ مني بلکې د بابا مخالفين ئې هم پۀ منلو مجبوره دي.
پۀ دې خاوره يو ځل بيا د اور لمبو ته لمن وهلې کېږي. پښتنو لۀ به ځانونه پېژندل وي، دوي لۀ به د امن او کرکې پۀ غږونو کښې فرق کول وي. دوي لۀ به د امن دښمنانو هڅې د عدم تشدد پۀ لار شنډول وي.
نن بېخي څرګنده او ښکاره ده چې څوک د امن خبره کوي او څوک د جنګ! د چا بيانيه د جنګ ده او د چا بيانيه د امن، د چا بيانيه د کرکې ده او د چا د مينې، د چا بيانيه د دې خاورې لپاره زيانمنه او د چا بيانيه ګټوره ده، د چا بيانيه پردۍ او د چا بيانيه خپله ده، د چا بيانيه بدرنګه او د چا بيانيه ښائسته ده، د چا بيانيه د مرګ او د چا هغه د ژوند ده، د چا بيانيه توره او د چا بيانيه سپينه ده، د چا بيانيه د ملا کاکا او د چا بيانيه د لوے بابا ده، او د چا بيانيه د تشدد ده او د چا بيانيه د عدم تشدد ده.
مونږ شکر دے نۀ بې رهبره يو، نۀ بې ژبې يو او نۀ بې نظريې يو. ډېر مخکښې لوے بابا مونږ ته پۀ دې خاوره د اوسېدو لار ښودلې ده او دغه لار صرف او صرف د “عدم تشدد” لار ده.
